Sprekers fileer je maar één keer

Voor promotionele praatjes willen jouw congresgasten niet betalen; daarvoor kunnen ze ook wel verkopers naar hun kantoor uitnodigen. Maar aan een (zeer) kritische noot zit ook een keerzijde. Je kunt er potentiële sprekers mee wegjagen.

Als congresontwikkelaar wil je een programma dat een onderwerp van meerdere kanten belicht en niet alleen maar van de jubelende kant. Immers voor nuance en kwaliteit is hoor en wederhoor belangrijk en moet tegenover het verhaal van de ‘verkoper’ ook een verhaal met kanttekeningen te horen zijn. Reden waarom we op internet allemaal zo graag reviews lezen.

Congres afgeblazen

Jaren geleden had een collega eens voor een farmaceutisch congres een spreker gevraagd die erg kritisch was over de geneesmiddelenindustrie. De man had jaren in de branche gewerkt en was met zijn geweten in conflict gekomen en nu een notoire criticaster geworden.
Lang verhaal kort: toen zijn medewerking bekend werd bij de andere sprekers uit de farma-branche moest het congres worden afgeblazen. Ze hadden collectief besloten zich terug te trekken. Die boycot had de congresontwikkelaar niet voorzien!
Ook toen de geschrokken projectleider zowaar bereid was de ‘stemmingmaker’ alsnog uit het programma te schrappen, wilden ze niet meer meedoen. ‘Hun agenda’s waren inmiddels volgelopen.’
Het was een pijnlijke les en een fikse schadepost.

Op de fileertafel

Organisaties willen best meewerken aan een congres, maar niet als ze op de fileertafel gelegd worden. Verwacht dus niet dat je zomaar wat venijnige opponenten in een congres kunt opnemen, want dan krijg je het vaak niet van de grond. Het gedroomde congres komt daarom gewoon niet tot stand als partijen publiekelijk in een onaangename verdediging worden gedrukt.
Plaats jouw sprekers daarom niet voor onaangename verrassingen en communiceer al in de conceptfase wie de andere sprekers zijn en waarover je het gaat hebben.

Kritische vragen

Hoe kun je toch voorkomen dat een congres alleen maar uit propaganda en mooie praatjes bestaat?
Mijn tip: geef de congresvoorzitter wat kritische vragen mee of schakel daarvoor het publiek in. Eigenlijk zoals dat bij Jeroen Pauw en Eva Jinek gebeurt wanneer hun redacteuren niet de spectaculeuze opponenten tegelijk aan tafel weten te krijgen.
Maar een waarschuwing is wel op zijn plaats: als je presentator het te bont maakt, doen je sprekers in het vervolg nooit meer mee. Ze laten zich niet twee keer knippen en scheren. En dat praat zich ook rond bij andere sprekers.

Zo zeker niet

Congresontwikkelaars kunnen veel leren van informatieve televisieprogramma’s. Af en toe ook hoe het NIET moet: ik denk aan Twan Huys die Daan Roosegaarde wegjoeg in College Tour en niet lang geleden ook blunderde met de blokkeerfriezen in zijn RTL Late Night.
Op Youtube staat het nog.