Podium inrichten gebeurd vaak ondoordacht

Ik heb dit najaar een groot aantal bijeenkomsten bijgewoond, als adviseur van de organisator, als gast of als spreker. Er waren congressen bij met 350 personen maar ook  trainingen met 4 cursisten. Wat me opviel is hoe ondoordacht organisatoren het podium inrichten of de frontruimte gebruiken. Er wordt wat afgesukkeld met podiummeubilair, microfoons, panels en projectie.

Schermwedstrijd

Het meest hardnekkig is de overtuiging dat het projectiescherm in het midden van de voorwand moet hangen waardoor niet de sprekende mens centraal staat maar zijn vaak suffe Powerpointplaatjes. De spreker wordt letterlijk naar de soms zelfs duistere periferie gedrongen. Dat is natuurlijk prima als je toch alleen maar de voice-over wilt zijn van je meegebrachte beelden. Maar als míj dit als spreker overkomt zet ik regelmatig de projectie op zwart om midden voor de groep te kunnen staan, voor ècht contact met mijn publiek. Een scherm schuin in de hoek hoeft voor niemand een probleem te zijn.

Licht op de lessenaar

Te vaak zie je dat sprekers verstopt staan achter hoge lessenaars. Waar ook nog een laptop op opengeklapt staat. Zeker als een microfoon de spreker achter dat meubilair fixeert is de afstand tot het publiek onoverbrugbaar geworden. Lieve spreker, eis van de organisatie een laag tafeltje voor je laptop en een reversmicrofoon, zodat je in contact komt  met je publiek. En laat het zaallicht opdraaien zodat jij ook het publiek ziet en niet tegen ‘een vierde wand’ aankijkt.  Controleer wel even of de verlichting je projectie niet vervaagt.

Paneltafels

Het  treurigste wat ik zag, was een prestigieus megacongres waar op het podium een meterslange massieve paneltafel stond, waarachter de ‘heren deskundigen’ verstopt zaten te discussiëren met elkaar, op galactische afstand van het publiek.

Ze zaten daar niet alleen tijdens de discussie zo, maar hadden met de voorzitter samen al braaf plaatsgenomen voor ze hun lezing moesten houden, een ochtend lang! Sommigen natuurlijk druk doende met hun smartphones. De organiserende congresmanager stapte drie keer het podium op om een programmawijziging te overleggen met de voorzitter.

Wie regisseert zoiets? Moderne organisatoren hebben dat opgeprikt zitten al twintig jaar geleden afgeschaft.

Gelukkig zie je bij discussies en interviews vaker statafels, barkrukken of fauteuils. De professionele congresorganisator informeert daarover wel even subtiel de vrouwelijke sprekers, zodat ze daar met hun kleding rekening mee kunnen houden 😉

Mijn motto zal duidelijk zijn: “Hoe leger het podium, hoe beter”