People’s living lab

Japan is in 2025 het gastland voor de aanstaande wereldtentoonstelling. De organisatie van Expo 2025 verwacht van 13 april tot 15 oktober ruim 28 miljoen bezoekers te ontvangen op het kunstmatig aangelegde eiland Yumeshima, nabij de stad Osaka. De door heuvels omgeven havenstad met 2,8 inwoners de derde stad van het Aziatische land.

Op een oppervlakte van 1,55 vierkante kilometer worden drie zones ingericht met elkaar verbonden door een houten ring met een diameter van bijna 700 meter. De houtbouw verwijst naar de Japanse traditie van bijzondere en elegante houtconstructies.

De enorme, ringvormige structuur, een ontwerp van Sou Fujimoto Architects, dient als het belangrijkste circulatiepad waarbij de bezoekers worden verspreid over twee verdiepingen. De galerij zorgt dat de voetgangers beschermd zijn tegen zon en regen. Het beloopbare dak biedt hen een vogelblik over het hele terrein.  

Verbinding in diversiteit

De organisatie heeft als uitgangspunt het huidige tijdperk van diversiteit genomen, met de kanttekening dat dit kan veranderen in een tijdperk van diepe verdeeldheid. Gekozen is om 'One Sky' te gebruiken als een symbool van verbinding tussen diverse wezens. Immers heeft iedereen ter wereld de hemel boven zich. Dit is vooral zichtbaar in de sector Water World, waar de lucht weerspiegeld in een omsloten deel van de zee. Hier kunnen bezoekers zich ontspannen in de horecagelegenheden en met shows op het water.

Aan de andere kant van het terrein bevindt zich Green World, een boomrijk gebied waar zich de entree, transportterminal en een buitenevenementenplein bevinden. Een sector van 42,9 hectare die het gemiddelde aantal van 285.000 bezoekers per dag moet ontvangen en faciliteren.

In deze sector staat ook de expositie van het van het gastland, ontworpen door Nikken Sekkei. Het Japanse paviljoen, met zijn cirkelvormige structuur, belichaamt de cyclus van het leven. Het is niet gewoon een rond gebouw, want ook richting de kern kom je meer cirkels tegen als zijn het jaarringen van een boom. Bijzonder is de open structuur want in plaats van wanden zijn het ontelbare houten planken.

Als bezoekers ertussen kijken, kunnen ze een glimp opvangen van het interieur. De doorkijkjes staan voor de ruimte tussen levens waarbij het eind van het ene leven in een getransformeerde vorm weer de basis vormt voor nieuw leven, of het nu gaat om een mens, dier, plant, ding of zelfs een hele samenleving.

Pavilion World

Het Japanse paviljoen ligt bij de toegang naar Pavilion World, de middelste sector van het expoterrein. Deze sector is geheel omringd door het circulatiepad en gevuld met de verstrooid liggende landen- en themapaviljoens. Hier tonen landen hun innovaties, topsectoren en culturele identiteit, meestal in imposante paviljoens. De organisatie heeft Expo 2025 het thema ‘Designing future society for our lives’ meegegeven en dat onderverdeeld in Saving Lives, Empowering Lives en Connecting Lives. Die driedeling is ook toegepast in de opzet van Pavilion World.

Je zou ook nog een tweedeling in de filosofie achter de paviljoens kunnen maken: de thematische landenpaviljoens en de paviljoens waarbij een land vooral hun cultuur en toeristische kwaliteiten voor het voetlicht brengen.

Gemeenschappelijke doelen

De Nederlandse deelname heeft als thema 'Common Ground: creating a new dawn together’. Het ontwerp van het paviljoen is gemaakt door architectenbureau RAU, ingenieursbureau DGMR, experience designstudio Tellart en Japans bouwbedrijf Asanuma. De rijzende zon in het ontwerp staat symbool voor ongelimiteerde schone energie. De bijdrage introduceert nieuwe technologieën, waaronder de productie van emissievrije energie met waterkracht. De golvende, watergelijkende gevels aan weerzijde van de zon beelden deze energiebron uit. In het paviljoen zijn er innovatieve oplossingen te zien voor de urgente uitdagingen in de wereld, zoals klimaatverandering, voedselzekerheid en vergrijzing.

Lichtend levenspad

Tsjechië wil met haar door Apropos Architects ontworpen paviljoen het belang van vitaliteit en lichaamsbeweging benadrukken. De tentoonstellingsruimtes zijn rondom verbonden door een licht hellend gangpad aan de buitenzijde. Het geraamte van het spiraalvormig opgetrokken gebouw is van hout en de gevel van glas, een verwijzing naar de geschiedenis van de glasblazerij in Tsjechië. De delicate binnenverlichting toont aan de buitenzijde de contouren van de bezoekers die hun ideale levenspad bewandelen. Eenmaal bovengekomen is er een terras met uitzicht over de Expo en een blik van boven op het atrium waar voorstellingen worden gegeven.

Mens en natuur

De Zwitserse bijdrage aan Expo 2025 richt zich op drie thema’s: ‘Life’ (levenswetenschappen, gezondheid en voeding), ‘Planet’ (milieu, duurzaamheid, klimaat en energie) en ‘Augmented human’ (robotica en kunstmatige intelligentie). Met het ontwerp van het paviljoen willen Manuel Herz Architekten laten zien hoe natuurlijke en door de mens gemaakte werelden naast elkaar kunnen bestaan. Het bureau heeft gekozen voor lichtgewicht, bolvormige structuren omgeven door planten en bekleed met folie-achtig plastic. Het weegt niet meer dan 400 kilo – slechts een procent van een conventionele gebouwschil – en kan worden vervoerd met twee tot drie bakfietsen. De bekleding zal na het evenement worden hergebruikt in speciaal ontworpen meubilair. Ook de modulaire stalen structuur zal worden hergebruikt. Doordat de tentoonstellingsruimte alleen de begane grond beslaat is er geen voorziening (en energie) voor verticale circulatie nodig.

Tekst gaat verder onder kader

---

 

Signature paviljoens

Als onderdeel van Expo 2025 Osaka organiseert de Japan Association het Signature Project, een verzameling van acht themapaviljoens, die een eigen segment vormen binnen Pavilion World. In deze paviljoens zullen evenementen plaatsvinden waar 'een verscheidenheid aan ervaringen die de echte en virtuele wereld combineren en alle bezoekers zullen aanmoedigen om het leven te verkennen en hun idee van het leven te updaten', zo stelt de vereniging.

De themapaviljoens zijn: Co-being door Hiroaki Miyata, Future of Life door Hiroshi Ishiguro, Playground of Life - Jellyfish Pavilion door Sachiko Nakajima, null² door Yoichi Ochiai, Dynamic Equilibrium of Life door Shin-Ichi Fukuoka, Live Earth Journey door Shoji Kawamori, Earth Mart door Kundo Koyama en to exist door Naomi Kawase.

Verwacht hier onder meer paviljoens met een waterval als ‘bekleding’, een stingray dak, kwallen als designelement en een digitale, lichaamsgerichte oneindigheidsspiegel.

---

 

Wa! Doitsu

Het Duitse paviljoen benadrukt het thema van de circulaire economie en draagt de titel ‘Wa! Doitsu’, oftewel ‘Wow! Duitsland’. Het ontwerp van LAVA Architects bestaat uit een verzameling van zeven ronde houten structuren die volledig herbruikbaar zijn. Het ontwerp combineert de natuurlijke biosfeer met de door de mens gemaakte technosfeer om een ervaringsgericht bezoek te creëren. In twee cilindrische structuren bevinden zich de tentoonstellings- en horecagebieden als een vrij toegankelijke groene ruimte.

Met het ontwerp wil het architectenbureau illustreren hoe toekomstige architectuur en stedelijke ontwikkeling circulariteit en beleving kunnen combineren door natuur en gebouwde omgevingen te integreren in gesloten materiaalkringlopen. Daarnaast wil het architectuurlandschap en tentoonstellingsprogramma's combineren in één holistische ervaring, waarbij een circulaire toekomst wordt benadrukt.

De ideale stad

Als het gaat om de culturele identiteit, dan is het Italiaanse paviljoen een goed startpunt. 'La Città Ideale', ontworpen door Mario Cucinella Architects, is een moderne interpretatie van de ideale stad ten tijde van de Italiaanse Renaissance. De bezoekers zullen bij de portiekachtige gevel, gevormd door hoge zuilen die een groot atrium omlijsten, niet twijfelen om welk land het hier gaat. Het immersieve Teatro en de Giardino op het dak benadrukken de klassieke stadselementen die diepgeworteld zijn in de Italiaanse traditie. Daarnaast zal het interieur de kleuren van Renaissance-schilderijen dragen.

Het wil niet zeggen dat het een thema-loze deelname betreft. Italië belicht in het paviljoen de visie van het land op een sociale ruimte gebaseerd op integratie, inclusiviteit en een cultuur van hands-on betrokkenheid gebaseerd op echte relaties en interacties.

Hymne aan de liefde

Een hymne aan de liefde is het leidende principe dat door het Franse paviljoen loopt en de verhalende ruggengraat van de hele bezoekerservaring. De Fransen zetten hun ‘Art de Vivre’ centraal verwijzend naar de waardering van lekker eten, baanbrekende wetenschap, haute couture, design en cultuur. Maar het spreekt de bezoeker ook aan op onafhankelijkheid, emancipatie, individuele verantwoordelijkheid en collectieve toewijding om de uitdagingen van de moderne wereld het hoofd te bieden. Om die reden is gekozen voor een standplaats in de ‘Empowering Lives’ zone.

De buitenzijde van de kubus, met zijn strakke, moderne stijl, geeft nog niet veel prijs. Binnen bevindt zich een kronkelend pad dat begint op de begane grond en eindigt bij een daktuin, waarin de bezoekers de verschillende landschappen in Frankrijk zullen herkennen. Het levende dak van het paviljoen creëert op een natuurlijke manier een microklimaat.

Het conceptgebouw, een samenwerking tussen Coldefy & Associés en Carlo Ratti Associati, is straks ook virtueel en op afstand toegankelijk.

Boten en dorpen

De Libanese architect Lina Ghotmeh ontwierp het paviljoen voor Bahrein, een gefragmenteerd houten structuur, afgewerkt met aluminium details. De vorm is afgeleid van dhows, boten die worden gebruikt voor de handel in zware goederen langs de kusten van Oost-Arabië en Oost-Afrika.  Het Bahrein-paviljoen staat ook naar de zee gericht om de maritieme en havengeschiedenis van het land te benadrukken.

In dezelfde lijn is het paviljoen van Saudi-Arabië gebaseerd op de architectuur van de traditionele dorpen van het koninkrijk. Het ontwerp van Foster + Partners bestaat uit een cluster van hoekige volumes met daarvoor een met planten omzoomd plein, versterkt door audiovisuele installaties die zijn ontwikkeld in samenwerking met ontwerpstudio's 59 Productions en Squint/Opera. Het paviljoen neemt bezoekers mee op een ontdekkingsreis en toevallige ontmoetingen die – laag voor laag – een levendig beeld schetsen van de cultuur van Saudi-Arabië.

Digitale landschappen

In de meeste paviljoens zullen de bezoekers zich kunnen laven aan digitale presentaties en virtuele experiences. Bij een aantal landen lijken deze technologiën het hoofdpodium te pakken.

Zo heeft Trahan Architects het USA-paviljoen ontworpen als een ‘canyon’, die wordt gevormd door twee muren die schuin ten opzichte van elkaar lopen en zo de bezoekers naar binnen leiden. Bovenin hangt een kubus bekleed met LED-schermen waarop beelden van Amerikaanse landschappen te zien zullen zijn.

Ook het door LAVA Architekts ontworpen paviljoen van Koeweit belooft veel interactieve displays. Hier geen landschappen, maar presentaties die inzicht bieden in de geschiedenis en samenleving van het land. Dit alles onder een groots als vleugels gemodelleerd daklandschap dat de gastvrijheid van het land uitbeeldt.

Doki Doki

Het Luxemburgse Paviljoen zal met als thema Doki Doki eveneens een interactieve ervaring op tafel brengen, met de nadruk op het belang van circulariteit. In het Japans verwijst Doki Doki naar het geluid van een kloppend hart vol opwinding en architectenbureau Steinmetzdemeyer en scenografie specialist Jangled Nerves hebben dit als rode draad van de bezoekerservaring genomen. Ook voor de afmetingen van het doek dat het paviljoen overspant is teruggegrepen naar het gastland. De ’s avonds te verlichten overspanning heeft namelijk dimensies die zijn gebaseerd op de traditionele Japanse vloermatten, de tatami’s .

Net als Nederland grijpt Singapore terug op de reizende zon. Het paviljoen ontworpen door DP Architects is echter geheel raamloos. The Dream Sphere is heeft de vorm van een geschubde rode wereldbol. Binnen dit gesloten paviljoen zal een reeks multimedia-installaties van Singaporese kunstenaars te zien zijn, gericht op eten, cultuur en kunst, bedoeld om de geest van het land te belichamen en toerisme te stimuleren.

Zelfontworpen paviljoens

Bovenstaande is nog maar een greep uit de door landen zelfontworpen paviljoens. De organiserende Japan Association for the 2025 World Exposition gaat uit van 51 landen die hun paviljoens zelf laten bouwen. Echter met de opmerking dat 11 van die landen eind juni nog geen bouwbedrijven in de arm hadden genomen. In dezelfde maand trok Argentinië zich terug als deelnemer.

De organisatie probeert de ontstane gaten op te vullen met de verhuur van meer geprefabriceerde paviljoens, een extra kostenpost van ruim 44 miljoen euro. De totale investering in Expo 2025 is beraamd op 1,46 miljard euro.

In totaal hebben 160 landen en regio’s, als ook negen internationale organisaties – waaronder de Europese Unie en de Verenigde Naties – hun deelname toegezegd.

 

---