Oud Expovisie-hoofdredacteur Huub Klompenhouwer overleden

Eén van de bekendste en markantste verschijningen in de Nederlandse beurswereld is helaas niet meer. Maandagavond 12 april bereikte ons het bericht dat Huub Klompenhouwer op die dag veel te jong is overleden. Wij wensen zijn vrouw Isabelle en kinderen, en verdere familie en vrienden alle sterkte toe om dit grote verlies te dragen.

Huub Klompenhouwer was sinds 1990 een bekende verschijning in de Nederlandse en Belgische beurzenbranche. Als hoofdredacteur van Expovisie bezocht hij menig beurs en bijeenkomst en prikte hij regelmatig een vorkje met branchegenoten. Zo leerde hij alle ins en outs van het beurzenvak kennen; wat de autoriteit van Expovisie als hét expovakblad ten goede kwam. Als hoofdredacteur van Expovisie heeft hij twee prijzen opgericht: de Ton Schot Prijs en de Expovisie Trofee.

 

Naast zijn gezin en het beurzenvak had Huub nog vele andere passies, zoals jazzmuziek luisteren, onder andere in de Mahogany Hall in Edam, lekker eten en uit eten gaan, fotograferen, reizen en het persen en beschilderen van langspeelplaten. Velen van zijn vrienden en bekenden kregen de afgelopen jaren zo”n kunstig gemaakte "langspeelplaatschaal" mee naar huis. Huub was een echt mensenmens: zo iemand die je meteen in je hart sluit. Wij zullen hem nooit vergeten.

Speciaal voor alle Expovisie-lezers verhaalde Huub Klompenhouwer in het 600e nummer van Expovisie, dat in september 2009 verscheen, over zijn tijd bij Expovisie en gaf hij nog eenmaal zijn visie op het beurzenvak. Het was het laatste artikel dat hij voor Expovisie schreef. Als eerbetoon aan hem plaatsen we dit verhaal nogmaals op deze plaats, zodat iedereen het nog eens kan lezen.

Het verhaal van Huub over zijn tijd bij Expovisie

"1990. Internet was er nog niet. Zeker niet op de schaal van nu. Ik kwam uit de dagbladjournalistiek, maar beurzen en congressen waren voor mij niks nieuws. Sterker, als Amsterdam-redacteur voor de regionale dagbladen van toen nog de Gemeenschappelijke Persdienst (GPD), waren ze een bron van inspiratie. Het was een prachtgelegenheid om een markt in de volle breedte te bezien en ontwikkelingen te signaleren.

Ik volgde Kees van Rijswijk op, good old Kees. Mister Expovisie. Hij bezat de intuïtie voor het zien en benutten van kansen. Een goede neus ook voor mensen met een sterk analytisch vermogen. Zo haalde hij Ton Schot binnen. Ton was misschien wel de enige echte beursgoeroe. Afkomstig uit de reclame- en marketingwereld. Zijn voorliefde voor beurzen voorzag hij van een wetenschappelijk kader. Met dank aan zijn Duitse wetenschappelijke voorbeeld, professor dr. H. Meffert.

Te koop

1990 was ook het jaar dat Expovisie te koop kwam. Incentive Publications, de uitgeverij die onder meer het vakblad Incentive in haar portefeuille had, werd de nieuwe eigenaar. Hans Janssen was één van de uitgevers, tevens organisator van de beurs SALE in Amsterdam. Bovendien was hij de man die mij als de opvolger van Kees van Rijswijk aanstelde. De eerste domper die ik te verwerken kreeg was het vertrek van Ton Schot. Ton vond mij een brutale journalist uit de snelle dagbladwereld en zag in mij geen hoofdredacteur van een vakblad over beurzen. Misschien werd zijn besluit mede ingegeven door het feit dat hij zelf andere plannen met Expovisie had. Aanvankelijk moest Expovisie het vanaf dat moment dus zonder zijn medewerking stellen. Via lange gesprekken en evenzovele lunches met kopstukken uit het vak, raakte ik snel ingevoerd achter de schermen. Met namen als Martin Verholt, Paul van der Meer, Oscar Chiaradia, Paul Kooten. Han Schooneman, Chris Aelberts, de beursmanagers en directies van RAI , Jaarbeurs en Ahoy, maar ook met Jan Haagendoorn van Expocenter Hengelo en Andries de Jong van de Prins Bernhardhoeve. Dat waren mijn eerste steunpunten, net als veel anderen dat voor me waren, want deze rij namen is niet volledig. En er zouden er nog velen volgen.

Visionaire kracht

Vakbladjournalistiek is een wezenlijk andere vorm van journalistiek dan dagbladjournalistiek. Althans in mijn opinie. Zeker als je een leading magazine wilt maken, moet je – naast de actualiteiten – ook de lange termijn en de ontwikkeling van de branche in de gaten houden. Ton Schot – zijn naam viel al – was daarbij een belangrijk ijkpunt. Zijn visie op de geïntegreerde marketingcommunicatie had een visionaire kracht. Een kracht die tot op de dag van vandaag in de Nederlandse beurzenwereld vergeten wordt zodra het korte termijn geldelijk gewin erbij komt kijken. Het zat me dwars, dat gemis aan zijn inbreng… Eén van de eerste zaken die ik dan ook regelde, was de instelling van een Expovisieprijs. Een prijs voor een persoon die van grote betekenis is voor de ontwikkeling van beurzen. De eerste winnaar had ik al scherp voor ogen. Juist. Ton Schot. En zo geschiedde. Immers, ik had zelf de juryleden uitgezocht en wist dat zij met deze prijswinnaar zouden instemmen. Tijdens die eerste uitreiking werd de prijs meteen maar naar de winnaar vernoemd: de Ton Schot Prijs. Voor Ton was het een groots moment. En daarna is het tussen ons allemaal meer dan goed gekomen.

Minder crescendo

Met de geïntegreerde marketingcommunicatie ging het ondertussen minder crescendo. Het idee dat beurzen voor een exposant veel meer kunnen opleveren als de exposant er ook andere marketingtools bij betrekt, werd – en wordt – nog niet in de volle breedte geaccepteerd. Vroeger misschien wel omdat beurzen vaak “het speeltje” van de verkoopdirecteur waren. Maar het werd steeds minder. Marketingmanagers namen de beurzenrol over, maar hadden in hun opleiding nauwelijks iets van beurzen meegekregen. Ze maakten – en maken – er dan ook niet optimaal gebruik van. Aan de andere kant: vanuit de beurzenwereld is er lang nauwelijks aandacht geweest voor die wereld buiten beurzen. Al moet ik zeggen dat het GVR, sectie T&I, de latere FBTN, er wel alle aandacht voor had. Beurzen zouden een veel groter aandeel moeten hebben in de marketingkoek die jaarlijks verdeeld wordt. En binnen die club wordt daar nog altijd hard aan gewerkt, zowel op het gebied van onderwijs als promotie en onderzoek.

Noden en uitdagingen

De kracht van beurzen schuilt voor de organisatoren in het besef dat ze als aanbieders vooral voorwaarde scheppend zijn. En daarmee een scherp oog moeten hebben voor de voordelen die beurzen hebben boven al die andere middelen, zoals het één-op-één-contact met (potentiële) klanten. Een belangrijke rol voor organisatoren zit ‘m erin eerst het vertrouwen op te wekken of te herstellen en het belang van een beurs voor die betreffende markt te onderkennen. Op dat laatste moet een beurs gebaseerd zijn: de noden en uitdagingen van die betreffende markt dienen. Daarop, en op een goede invulling van de exposanten op en rond die beurs, is succes gebaseerd. Niet op de vraag hoeveel geld er te verdienen valt. Geld verdienen is afhankelijk van het succes van de beurs. Een lange termijnvisie is daarbij bijna vanzelfsprekend.

Mister beurs

Gelukkig wordt er door organisatoren steeds meer aandacht geschonken aan de begeleiding van exposanten. Maar meer servicegericht denken is iets anders dan het daadwerkelijk doen. En nog zo’n punt: een beursorganisator was vroeger een autoriteit, een vertrouwensfiguur – Mister Beurs – en had het hele jaar door contact met zijn exposanten. Tegenwoordig is het al knap als een organisator het meer dan drie jaar bij een beurstitel volhoudt, omdat hij (of zij) wordt beoordeeld op de financiële uitkomst van één beurs en niet op het creatief en organisatorisch vermogen om een beurs gedurende langere tijd staande te houden, ook als het in de markt slechter gaat. “Hallen vol is beurs vol” zou al lang niet meer het motto moeten zijn. Groter is lang niet altijd beter. Ook niet bij de standhouders en de standbouwers. Visie op beurzen, visie op communicatie en marketing, inzet van al die andere middelen, zoals internet, bezoekersregistratie, massamedia en pr; ze behoren allemaal tot de standaardbagage van een organisator en beursprofessional, zowel in de standbouw als bij de exposanten. En dan hebben we het nog niet over bezoekers. Maar die komen wel. Mits ze op de juiste manier worden aangesproken en de beurs hen echt wat te bieden heeft.

Brede samenwerking

Ik ben blij dat ik zo lang aan het vakblad Expovisie heb mogen bijdragen. Het is een fantastisch medium en heeft in al die jaren niets aan kracht ingeboet. Ook beurzen zijn en blijven een schitterend medium. Maar het wordt tijd dat de dollartekens in de ogen van investeerders ingeruild gaan worden voor de belangen van de markt. Want dan komt de winst vanzelf, niet alleen voor de organisator, maar ook voor de exposant, de standbouwers, de bezoekers, kortom: voor de hele expobranche. Het gaat om visie, loyaliteit, inzet en vooral een brede samenwerking. Hoe dat moet? Haal dan de expobijbel van Ton Schot er nog maar eens bij. Zijn standaardwerk “Praktijkhandboek voor communicatief exposeren” van uitgeverij Kluwer is nog lang niet verouderd! En Expovisie? Het blad is weer terug in de stal van Incentive’s vroegere uitgevers. Nu met de naam Het Portaal. Janssen, Hoogland en Swaab zijn mannen met veel ervaring op het gebied van beurzen. Wie kent de roemruchte beurs SALE voor de markt van premiums niet? Die markt zijn ze trouw gebleven. En ik heb er alle vertrouwen in dat Expovisie de komende jaren alle kansen krijgt om nog verder uit te groeien tot hét vakbrancheblad voor íedereen in de expowereld.

Het gaat u allen goed en vooral: blijf genieten!"

Huub Klompenhouwer

De mooie foto van Huub bij dit bericht is gemaakt in mei 2008 bij het Volendamse restaurant Smit-Bokkum door Henk-Jan Winkeldermaat van Punk Media.