Beurzen
De verwijzing naar het Indische leerboek over de kunst van de liefde opende perspectieven om op een aantrekkelijke, kernachtige en speelse manier te communiceren over de voordelen van verwarmen met stookolie.
Zoals dat voor een leerboek gebruikelijk is, werden de gebruikersvoordelen in lessen gegoten en met veel tongue in cheek geformuleerd: “Een hoogrendementsketel is hét voorbehoedsmiddel tegen losbandige energiefacturen” (les 5), “Jij bepaalt hoe je betaalt: maandelijks zachtjesaan of jaarlijks één goede beurt.” (les 17), “Laat je leverancier komen op het moment dat de mazoutprijs het meest bevredigend is.” (les 34)… Bij elke les werden aardige visuals gecreëerd van ‘standjes’ tussen een klant en een mazoutleverancier.
Op de landelijke radiozenders waren spotjes te horen waarin het publiek uitgenodigd werd om het zwoele standje van Kamazoutra op Batibouw te komen ontdekken. Twijfelaars werden over de streep getrokken met het bijkomende argument van een gratis ‘mazoutje’ (een drankje met 80 procent pils en 20 procent cola). Op Batibouw werden bierviltjes verspreid met de prikkelende vraag ‘Dorst gekregen van al die standjes?’.
Op de heenweg vormde ik me al een beeld van hoe de stand zou zijn: zwaar gecapitonneerde wanden met vurig rood velours, weelderig fauteuils om in weg te zakken, schaarse verlichting, wufte dames met een uitnodigende glimlach die koket converseren met hun toevallige bezoekers, muziek van een strijkje die uit een verre hoek toe waait…
In de praktijk bleek het zwoele standje van Informazout/Kamazoutra op Batibouw net zo’n tochtig trekgat als het gros van alle andere standen op een beurs: een open ruimte met wat hoge tafels en krukken, hier en daar een stapel folders en brochures, een scherm met een promofilmpje en een handvol standmedewerkers die er niet echt zin in hadden. Een gemiste kans van het zuiverste soort.
Er zijn nog geen reacties.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.