Congressen
Het liefst maakt hij op maat gemaakte concepten, maar de behoefte aan plug and play is groot, merkt Milan Gennissen. Zijn bedrijf Meisjes van de Wijn ontwikkelt wijnbelevingen voor events. Hij ziet het old boys network langzaam verdwijnen en ruimte ontstaan voor vernieuwing. “Wel mis ik het wij-gevoel weleens.”
“Wijnbeleving staat centraal bij ons. Dat doen we voor de meest uiteenlopende events. Van wijnbar tot beursstand, van congressen tot festivals. We hebben altijd minimaal zeven verschillende wijnen bij ons die we laten proeven en vertellen er het verhaal bij. Dat verhaal is cruciaal. Daarmee maken we wijnproeven laagdrempelig en minder stoffig.”
“Op events werd eigenlijk nooit iets over wijn verteld. Daar lag wel een gat. Daarnaast is ook de wijnwereld aan verjonging toe. En zijn er te weinig vrouwen in actief. Wij willen dat veranderen door het verhaal rond wijn weer leuk en begrijpelijk te maken. Voor velen is het toch een wat ongrijpbaar, abstract product.”
“Ik wist het al een beetje, maar heb het zeker bevestigd gekregen dat je netwerk het allerbelangrijkste is. Het is niet eenvoudig om een product in de markt te zetten. Ik ben veel naar netwerkborrels en evenementen geweest en heb me bij brancheorganisaties aangesloten. De eerste jaren ben je dan niet winstgevend, maar daar heb ik allesbehalve spijt van. Na een tijdje werpt het zijn vruchten af.”
“Dat mensen ons in de branche nu echt wel kennen. En dat we grote events hebben gedaan, zoals Lowlands, Down The Rabbit Hole en North Sea Jazz. Maar ook grote personeelsfeesten van bijvoorbeeld Van Lanschot en Flynt.”
Lachend: “Over het algemeen dat ik té enthousiast ergens inspring als iemand een tof idee heeft. Met beide benen erin zonder dingen te factchecken. In praktische zin zijn er natuurlijk heel veel dingen die aan de achterkant fout gaan. Een fout die me in gedachten springt, is dat we vlak voor de pandemie naar een bedrijfsfestival gingen om glühwein te maken voor zo’n vierhonderd man. We hadden de verkeerde dozen ingepakt – alleen witte wijn in plaats van witte en rode. Toen hebben we verschillende witte glühweins gemaakt, terwijl we normaal gesproken wit, rood en alcoholvrij maakten. Daar kan ik aanvankelijk dan echt van balen, maar mensen vonden het juist verrassend dat het anders was dan anders, dus dat kwam op zijn pootjes terecht.”
“De grote tendens is verduurzaming. Dat blijft een uitdaging voor ons. Je kunt dat doen met biologische wijnen of van wijnen van dichtbij, uit Duitsland bijvoorbeeld. Ik merk dat het door opdrachtgevers vaak maar bij ons wordt gedropt. Begrijpelijk, maar soms lijkt het meer een gimmick.”
“We wilden heel graag op maat gemaakte concepten maken voor een organisatie. Dat we een thema en boodschap voor de bezoekers krijgen en daarmee aan de slag gaan. Maar we kregen al gauw te horen dat we onderdeel zijn van een groter geheel en er behoefte is aan plug & play-concepten. Begrijpelijk, maar vanuit creativiteitsoogpunt wel jammer.”
“Een tijdje geleden hebben we de lancering van een nieuw model Mercedes gedaan. Daarbij namen we een wijn mee uit elk jaar dat er een type van die auto is gebouwd. Daar vertelden onze hostessen verhalen bij over de auto’s en de wijnen. In matching outfits met dat nieuwe model.”
“Het is een gegeven dat mensen steeds meer op hun telefoon zitten, sommige zelfs non-stop. Het is interessant om te zien dat er, vooral bij publieksevenementen en in de club-scene, dingen worden gedaan om ze daar van af te krijgen. Dat ze niet de hele tijd filmen en op hun scherm kijken. Maar daar staat tegenover dat je weet dat het publiek het toch niet kan laten en je ze ook via technologie bij een event kan betrekken. Bijvoorbeeld in het moment feedback laten geven over wat er op het podium gebeurt.”
“Ook in onze tak van sport zie je dat er apps zijn om wijn te scannen en alle info mee te pakken. Daar zou ik wel meer mee willen doen. Een voordeel is dat je een extra contactmoment creëert. En je genereert data, wat interessant is voor opdrachtgevers.”
“Het is heel volatiel. Door corona waren er eerst weinig tot geen events, maar direct daarna volgde het drukste jaar ooit voor bijna iedereen. En nu is het best weer rustig. Ik krijg wel het gevoel dat mensen niet weten waar ze aan toe zijn voor de komende tijd. Door de kostencrisis wordt alles geschrapt wat niet noodzakelijk is. Pieken en dalen worden hoger. Ik zie wel een trend dat contact tussen mensen niet zo noodzakelijk is als we vooraf dachten. Daarnaast is het interessant dat een deel van de oude garde de sector heeft verlaten. Het old boys network verdwijnt langzaamaan, waardoor anderen ruimte kunnen krijgen en opbloeien. Het is nu echt aan jongeren.”
“Ik mis het wij-gevoel weleens. Zeker niet bij iedereen, maar soms loopt het gewoon niet soepel. Dat mensen waar je mee samen moet werken – we zijn altijd onderdeel van een groter geheel – alleen precies dat doen waar ze voor zijn ingehuurd, terwijl je samen een event neerzet. Je wilt een team zijn en leveranciers in elkaar over laten vloeien. We hebben toch allemaal gekozen voor dit vak omdat we het leuk vinden?”
Er zijn nog geen reacties.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.