Congressen
De bezoeker moet centraal staan, maar van een idee moet je zelf ook kippenvel krijgen, stelt Sandra Kommer, productieleider en creatief bij eventbureau Fjuze. Wat zou iemand geweldig vinden, maar niet zelf bedenken? Om daartoe te komen is het soms best even pijn lijden. “Je gaat telkens een cyclus met ups en downs door.”
“Het klinkt misschien gek, maar ik kijk niet echt naar de toekomst. Het belangrijkste is om wat je nu doet het beste te doen. Hoe dat er over een jaar uitziet of wat er dan hip is, doet er niet zo toe. Je moet er nu kippenvel van krijgen en jezelf als graadmeter zien.”
“Zeker. Ik bezoek regelmatig andere events, voorstellingen, exposities en installaties. Ook zaken die me helemaal niet zo aanspreken, want je komt altijd geïnspireerder terug. Thuis op de bank kom je er niet op. Wat niet wegneemt dat platformen als Instagram en Pinterest op een andere manier weer inspireren. Bijvoorbeeld animaties zien van dingen die nog niet realiteit zijn. Die wil je dan vertalen naar de echte wereld.”
“Het is belangrijk om echte experiences te ontwikkelen. Minder zenden en ontvangen, maar de deelnemer de ster maken van de show. Om een voorbeeld te geven: bij Bouwmaat XXL zijn we van een beurs overgegaan naar een soort festival met onder andere een caravan met ballenbak, een mysterieus doolhof, een glijbaan en tegeltjes vissen. Herkenbare dingen met een bijzondere twist. Daarvoor hebben we ons de vraag gesteld wat een bouwprofessional tof zou vinden, maar zelf niet gauw zou bedenken.”
“In het begin wil je je mening er nog wel eens doorheen drukken, maar ik heb geleerd dat je je beter open kunt opstellen. Kwetsbaar. Ook heb ik geleerd dat je je strepen verdient als je wat je doet heel goed doet. Daarbij helpt het denk ik dat mijn ouders ondernemers zijn en ik van jongs af aan geleerd heb wat het is om hard te werken en zag hoe het geld dat binnenkwam weer besteed werd. Ook de rotklusjes brengen je verder. In zekere zin is het wel een proces van pijn lijden.”
“Aan het begin van een project heb je een idee dat je helemaal tof vindt. Daarna wordt het tricky, voelt het alsof het een ramp gaat worden. Bij jezelf voelt het niet goed, bij een collega ook niet. Dan denk je al gauw dat het aan jezelf ligt – je creatieve brein gaat niet aan. Als je doorzet, wordt het weer oké, het groeit. En alle stukjes op z’n plek vallen is het awesome. Dat is een cyclus die zich herhaalt.”
“Het lijkt misschien iets kleins, maar wat nog weleens wordt vergeten is de kwaliteit van de crew-catering. Die is negen van de tien keer te vet en ongezond. Terwijl een gezond lichaam enorm belangrijk is om keihard te kunnen werken. Als je gezond bent, kun je langer doorgaan. Plus: je klant is ook onderdeel van je crew tijdens je event, dus ook richting hen zou dit veel beter zijn. Daarnaast is het heel jammer dat we tijdens corona heel veel eventbikkels kwijt zijn geraakt. Die zou ik morgen weer binnen willen kunnen halen. Daarom kijken we ook goed hoe we kunnen voorkomen dat mensen alsnog uitstappen. Onder andere door een community te bouwen en goed voor ze te zorgen. Met een borreltje achteraf en een hotelkamer wanneer dat nodig is.”
“Die zijn vooral heel lastig om goed te doen. Fysiek en online kun je niet synchroon ervaren, want de beleving is zo anders. Het zijn verschillende perspectieven. Misschien dat je met virtual reality ooit enigszins in de buurt kan komen, maar zover is het nog lang niet.”
“Ga uit van je eigen kracht. Kijk niet te veel naar de manier waarop je het al doet en houd je niet te veel bezig met wat de concurrent doet. Een tof idee is een tof idee. Dat gaat om gevoel. Dus blijf jezelf uitdagen en ‘rock & rollen’. Daar krijg je de beste ideeën van.”
Er zijn nog geen reacties.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.