Genootschap voor Eventmanagers brengt inspirerende ode aan het vak

Het is met recht een ode aan het vak. Het Genootschap voor Eventmanagers viert haar tienjarig jubileum op 11 december in stijl. Wat start met een intieme tafelgesprek, wordt voortgezet door een creatief diner en eindigt in een kleurrijk feest.

De leden van het genootschap zijn vooraf al persoonlijk bij het evenement betrokken door ze te vragen om hun inspiratiebron te benoemen en iets mee te nemen als indicatie van die inspiratiebron. Daarnaast mag eenieder ook zijn of haar held meenemen naar het evenement.

De ruim tweehonderd gasten worden verspreid over vijf exclusieve locaties in Amsterdam ontvangen. Hier kunnen ze hun toevallige tafelgenoten deelgenoot maken van hun inspiratiebron. Voor mij is het Amstel Hotel de luxe startlocatie. In de imposante spiegelzaal ontstaan aan de ronde gesprekstafel leuke gesprekken. De meegenomen spullen blijken gevarieerd – een (foto van een) bestemming, een slinger, een boek, een vraagteken, een magazine, een lied(tekst) – en de uitleg over de inspiratiebron die ze symboliseren nog meer. Persoonlijke verhalen met sterk verschillende invalshoeken, die tot slot nog even kort worden samengevat op een inspiratiekaart.

Daarna stapt iedereen in de auto voor een korte rit naar de verrassingslocatie: De Kromhouthal van De Overkant in Amsterdam-Noord. De inspiratiesymbolen en kaarten worden afgegeven en tentoongesteld in twee rijen wandkasten. De helden krijgen bij binnenkomst een grote medaille omgehangen.

Foto’s Photonic – hier vind je meer foto’s van 10 Jaar Genootschap voor Eventmanagers

 

Na een eerste drankje en culinair verwennerijtje verdwijnen de eventmanagers achter het gordijn, om daar een dinertafel aan te treffen van tientallen meters lang, slechts één maal onderbroken door een rond(draaiend) podium. Fraai opgetuigd, glimmend als een witte wegmarkering door de sfeervol duistere industriële locatie. De tafelschikking is op voornaam, zodat nieuwe gesprekspartners zich automatisch aandienen. Bijkomend voordeel is in mijn geval dat al mijn overbuurmannen zich als Paul voorstellen, dus hun namen blijf ik wel onthouden.

Als iedereen zijn of haar plaats gevonden heeft is er de intocht van de helden. Hen valt een triomfantelijke intocht met staande ovatie ten deel. Hun namen komen voorbij op de grote videoschermen.

Het diner is verzorgd door diverse cateraars, die niet alleen culinair hun best hebben gedaan, maar er ook originele concepten van hebben gemaakt. Zo halen we de dressering van ons voorgerecht ‘out of the box’, evenals de bij passende wijn en wordt het hoofdgerecht door een continue stroom koks in etappes op ons bord ‘geschilderd’.

Tussendoor zijn er korte intermezzo’s door onder meer de zeer hoog gehakte en weinig bij stem zijnde zangeres Pearl Jozefzoon en acrobaat Tarek Rammo, die soepel en beheerst zijn kunsten vertoont tussen twee linten, daarbij optimaal gebruikend van de hoogte van de Kromhouthal. Het halverwege twintig plaatsen doorschuiven van de dames zorgt ondertussen voor nieuwe gesprekspartners.

En dan is daar natuurlijk de (korte) speech van Leon Kruitwagen, die zijn geesteskind – een vakvereniging exclusief voor eventmanagers – in tien jaar uit zag groeien tot een volwassen genootschap met meer dan honderdvijftig leden en een volle agenda met inhoudelijke meetings.

Het slotfeest wordt ingeluid door een kleurrijke parade van ‘tropische dansmariekes’ met king size ballonnen en een draaiorgel in hun spoor. De door een overvloed aan kleurrijke ballonnen gedecoreerde vloer van het entreegedeelte dient als podium voor een feestelijk slot aan de geslaagde avond met een bonte verzameling van eventmanagers en helden uit de evenementenbranche als inspirerende gasten.