Elon Musk als congresspreker

Het is bijzonder aantrekkelijk om een kanjer als Elon Musk als spreker op een congres te hebben, nietwaar? Ook al is deze oprichter en grootaandeelhouder van Tesla de laatste tijd meermaals controversieel in het nieuws.
Een dergelijk wereldberoemd icoon van onorthodox ondernemerschap is immers een magneet voor aanmeldingen; je kunt je congres niet gemakkelijker vol krijgen. En je verwacht een knetterboeiend verhaal.

Chihuahua

Ondernemers van dit kaliber komen niet spreken voor een honorarium, want dat interesseert ze niet. Ze doen het niet, of ze doen het gratis omdat ze iets hebben met het congresonderwerp of met de doelgroep, vooral als die bestaat uit investeerders, ondernemers, lobbyisten of MBA-studenten.
Maar topfiguren willen wel precies het verhaal houden dat hen het beste schikt en ook geen woord anders.
Geen probleem, hoor. Daar ga jij als congresontwikkelaar – sorry, als meeting designer – zo blij als een chihuahua natuurlijk blindelings mee akkoord.

Clichés

Wat voor voordracht mag je nou van dit soort mensen verwachten? Wordt het een verhaal waar je publiek echt iets van leert in het kader van je congresonderwerp?
Ik denk dat het gaat tegenvallen. Ik heb het althans vaak meegemaakt. Je krijgt een presentatie met de karakteristieken van een aanklacht, promotieverhaal of borstklopperij. Het staat vaak bol van de clichés als ‘de overheid moet ons, ondernemers, meer faciliteren en minder strenge regels opleggen’ (sic SEC!) of ‘door samenwerking in de keten kunnen we zo enorm veel efficiënter zijn’. Applaus, helemaal waar.
Maar wat CEO’s (m/v) nooit vertellen, is wat je kunt leren van hun stommiteiten, hoe ze standaardisatiepogingen tegenwerken, waarom enkele van hun sleutelfiguren nou werkelijk vertrokken zijn en wanneer ze beter hadden moeten luisteren naar de werkvloer. Kortom, ze ontlopen de hete hangijzers en laten niet in hun keuken kijken. En het gekke is: het publiek laat het gebeuren.

Kritische vragen

Hier komt de congresmoderator om de hoek kijken, die als een kritische onderzoeksjournalist de gevoelige onderwerpen in een vragenvuur durft aan te kaarten. Althans, als die gelegenheid door de hooggeachte spreker wordt geboden. Want vaak mijdt die nou net dat interessantste gedeelte: zogenaamd wegens de overvolle agenda. En wie zich toch durven te laten interviewen, moeten praten met meel in de mond, omdat ze anders door media, aandeel- of toezichthouders achtervolgd worden.

Electrifying

Blijft over, en dat is ook niet gering: de onvergetelijke beleving voor je deelnemers. Ze zijn die dag toch maar mooi in de nabijheid geweest van een iconische celebrity, ze hebben hem live gezien!
Als je doel niet hoger ligt, is het prima dat je deze sprekers niet voor de inhoud boekt, maar alleen voor hun naam.
Heb je al een ‘electrifying invitation letter’ voor ze geschreven?