Echt wel een stevig gipsplaatje op Batibouw

Een beurs als Batibouw is een uitstekende gelegenheid om wat dingen aan de praktijk af te toetsen. Het evenement balanceert tussen twee dagen vakbeurs en negen dagen publieksbeurs. Het aanbod is markt dekkend, dus je kunt de prestaties van meerdere fabrikanten met elkaar vergelijken. De jaarlijkse cadans dwingt je om toch minstens af en toe met iets nieuws voor de dag te komen. Het prestige van de manifestatie noopt je om een meer dan gemiddelde zorg te besteden aan de presentatie. En, ook mooi: elk jaar nodigt organisator Fisa de exposanten uit om deel te nemen aan de Batibouw Communication Awards.

Op de eerste beursdag wordt een vierkoppige jury, met onder meer schrijver dezes, uitgestuurd om de meest overtuigende beurscommunicatie en de meest beklijvende productpresentaties te selecteren. Best een klus, want soms doen exposanten best wel knappe dingen, zonder naar een award te hengelen. En omgekeerd verdienen sommige bedrijven die wél meedingen, eigenlijk gewoon een trap voor hun kont.

 

Wat is een goede productpresentatie?

Om even filosofisch te gaan: wat is een goede productpresentatie? Is een goede productpresentatie ànders voor een kookfornuis van 15.000 euro, dan voor afvoerbuizen van 2 euro per strekkende meter? Kun je beton optimaal presenteren? En vlokken die gebruikt worden voor spouwmuurisolatie? Of een woonlening? Waterontharders? Geothermische warmtepompen?…

Een goede productpresentatie moet gebruikersvoordelen inzichtelijk maken. Dat is een principe waar niet op af te pingelen valt, ook niet voor wie een dienst aanbiedt. ’t Is vreemd, maar sommige bedrijven geraken met dat principe al in de problemen. Om gebruikersvoordelen inzichtelijk te maken, moet je de bril van de gebruiker opzetten en sommige fabrikanten lukt dat gewoon niet. Het frame knelt, de focus staat niet scherp, het modelletje past niet…

Er is nog een tweede principe: een goede productpresentatie moet op één of andere manier uitnodigen om met het product in interactie te treden. We zijn op een beurs, bezoekers zijn hier met al hun zintuigen aanwezig en als je wilt scoren, moet je ook al die zintuigen prikkelen. Een stand met parket moet naar boenwas ruiken, – of toch minstens naar hout. Natuursteen moet je kunnen aanraken, de gloed van een pelletkachel moet je kunnen voelen, het gezoem van een condensatieketel horen.

 

Paar goede voorbeelden

Op de jongste editie van Batibouw waren een paar goede voorbeelden te zien van exposanten die er wel in geslaagd zijn de juiste bril op te zetten en hun producten op een boeiende manier te presenteren. Eén ervan is L-Door, een fabrikant van sectionale poorten, die op de beurs een nieuw model voorstelde dat naadloos aansluit bij de gevel waarin ze ingebouwd worden. Hoe maak je dat inzichtelijk? Door op de stand twee gevels te bouwen, haaks op elkaar, met elk een onzichtbare, sectionale poort. De twee poorten kunnen onafhankelijk van elkaar bediend worden en bieden nu eens een ‘lege’ stand (twee poorten dicht), dan weer een volle stand (twee poorten open) of iets tussenin. Baanbrekend was het niet, hoogtechnologisch evenmin, maar op een druk bezochte Batibouw bleek het wonderwel te werken.

 

“Kom u maar even binnen!”, glimlachte een master of ceremony op de stand van Desaegher Steenfabrieken. Een grote witte pijl op de mouw van zijn jasje wees naar een gordijn waarachter zich klaarblijkelijk iets geheimzinnigs afspeelde. In een verduisterde gang, die achter de stand doorliep, waren een paar dozijn bakstenen uitgestald als waren het kostbare sieraden. Onttrokken aan de blik van andere bezoekers, kwam je al snel in de verleiding om de bakstenen aan te raken, er over te wrijven, wie weet misschien zelfs er aan te ruiken. Als bezoeker kon je zelf de spots op de verschillende soorten bakstenen bedienen en vaststellen dat er zelfs stenen bestaan die in het donker oplichten. Alweer geen rocket science, maar wel bijzonder efficiënt op een beurs waar iedereen eigenlijk niks liever wil dan al die stenen betasten.

 

Visueel attractief statement

Misschien zijn gipsplaten nog net een tikkeltje saaier dan bakstenen. Ze zijn in elk geval minder kleurrijk. Gyproc lanceerde op Batibouw een nieuw type gipsplaat die sterker en steviger is dan andere gipsplaten. Habito heet het ding, maar het ziet er net zo uit als elke andere gipsplaat.

Om een duidelijk, visueel attractief statement te maken over de gebruikersvoordelen van Habito bouwde Gyproc een metershoge toren in het midden van de stand. Eén zijde werd opengelaten, zodat de bezoeker zelf kon vaststellen dat de hele constructie uit gipsplaat opgetrokken was. Op twee andere zijden werden keukenkastjes bevestigd, volgestouwd met flink uit de kluiten gewassen conservenblikken. Op de vierde zijde werd een klimmuur gemonteerd en op gezette tijden klauterden ervaren klimmers tot hoog in de toren, om daarna de bezoekers uit te dagen hun voorbeeld te volgen. Het leverde een kijkspektakel op, maar vooral ook een duidelijk, overtuigend en makkelijk te assimileren argument dat zo’n Habito echt wel een stevig gipsplaatje is.